social worker | zet dementievriendelijke wijken op | vrijwilliger in de culturele sector

Als je vanuit de lucht kijkt naar de wijk van Monique (1975), dan zie je hoe groen het is. Samen met haar man en dochter, woont ze in een huis van bijna een eeuw oud. Tussen de vogels en de bomen, omringd door een grote diversiteit aan buren. “We wonen al zeventien jaar in de Muntel. Deze wijk is net een dorp, de saamhorigheid is hier erg groot.”

De wijk van Monique staat vol met prachtige oude huizen. Die ouderdom heeft ook een groot nadeel: echt energiezuinig zijn ze veelal niet. Als het aan Monique ligt, komt daar snel verandering in. “Nu is er een aantal wijken in de stad dat voorrang in de energietransitie krijgt. De Muntel zit hier niet bij. Maar ik wil, net zoals veel bewoners hier, geen twintig jaar wachten.”

Monique heeft een gevarieerde loopbaan. “Ik heb altijd in de culturele en maatschappelijke sector gewerkt. Van poppodia, straatgroepjongeren en een eigen mobiele vega catering, tot een retro-caravan-verhuurbedrijfje. En sinds tien jaar werk ik in de wereld van dementie.”

“Als De Bossche Groenen de grootste partij wordt dan hoop ik dat de binnenstad – met name de markt en de hoofdstraten eromheen – groener mogen worden. Er is nu veel hittestress in de zomer. Ook hoop ik dat De Bossche Groenen nieuwe innovatieve woonprojecten kan lanceren, waar zorg voor elkaar is. Hierdoor komt er aandacht voor senioren die langer thuis wonen.”

Monique is vanaf het eerste uur vriend van de partij, die volgens haar een scherpe blik en veel lef heeft. “Het is echt een ‘doe-partij’. Daar voel ik me verbonden mee. Ik herken de strijdvaardige houding en het opkomen voor de belangen van inwoners. Het is echt een vooruitstrevende partij die de stad kleur geeft.”